Binnenkort is het weer zover. Op 44 locaties in de gemeente Bodegraven-Reeuwijk exposeren 88 kunstenaars hun creaties. Ik doe ook weer mee. Voor mij begon het zo'n 15 jaar geleden met een paar schilderijen in de tuin van de overbuurvrouw. Zij exposeerde haar prachtige beelden en nodigde me uit er wat van mijn schilderijen tussen te plaatsen. Tot mijn grote verrassing verkocht ik zelfs een schilderij; Dat smaakte naar meer. Twee jaar later exposeerde ik in mijn Hooiberg in combinatie met een fotograaf. De vorige keer in 2023 bombardeerde ik mijn net begonnen 'Levenstuin' ook als kunstwerk en exposeerde ik schilderijen in de tuin. Dit jaar ontdekte ik de overeenkomst tussen mijn schilderijen en mijn tuin. Ik wil dat tijdens de Kunstroute laten zien!
Uitingen vanuit het onbewuste
Mijn schilderijen zijn uitingen van wat ik nog niet bewust ben. Ik begin vanuit een vraag of een kleur en dan ontstaat er een afbeelding. Soms gaat dat snel, maar vaker is het een intens proces van kijken, voelen, zoeken, nog verder zoeken en nog eens kijken. Soms is er de angst om te verprutsen wat er al is, maar mooi is niet de boodschap. Het moet kloppen. Kloppen met een innerlijk weten van: 'Zo is het goed'. Later kan dat dan ook weer niet goed voelen en dan komt de kwast er weer aan te pas. Sommige schilderwerken openbaren pas na verloop van tijd hun betekenis voor me. Dat vind ik het mooist. Het opent mijn ogen voor wat ik eerder nog niet zag. Dat kan ook een gevoel zijn. Het schilderwerk op de foto is daarvan een voorbeeld.
Verbeelding van wat nog komt
Het schilderwerk met de boom maakte ik in 2018. Het bestaat uit twee delen. het linkerdeel met de kale takken, het rechterdeel met de volle boom in bloei. De helften zijn verbonden met een hart. Vanaf het begin had ik er een fijn gevoel bij want op het rechterdeel zit ik lekker onderuitgezakt tegen de boom te leunen. Ik vind het niet 'mooi' maar er zit wel een lading in en ook een boodschap. Toen ik het schilderde had ik nog helemaal geen idee van een 'levenstuin'. Dat kwam pas eind 2022. Maar ik zie er mijn levenstuin in terug. Zelfs de boom. De kastanje die er stond stierf aan één kant af. Iemand wees mij gisteren op de karakteristieke vlakverdeling in mijn schilderijen die je ook in de tuin ziet. En zo zijn er meer dingen in de tuin die ik in schilderijen van voor die tijd herken. Kunst, als een uitdrukking van wat er diep van binnen tot expressie wil komen, heeft verschillende uitingsvormen.
Verbinding
Ik noemde eerder de wording van mijn levenstuin als tekenen in het platte vlak van het gras. Daarmee vergat ik even de betekenis van diepte die ontstaat door de verticale elementen. De heggetjes, boompjes en struikjes. Maar ook gebruikte ik wilgenstammetjes om rondingen in verticale vorm te accentueren of om er 'licht mee te laten schijnen'.
Tijdens de kunstroute zal ik de schilderijen op plekken in mijn tuin plaatsen waar de verbinding tussen beide uitingsvormen herkenbaar is. Ik ben benieuwd naar de reacties!
Reactie plaatsen
Reacties