Regen en dankbaarheid

Gepubliceerd op 1 januari 2023 om 19:00

Na de vorst kwam de regen. En de wind. De regentonnen aan de kas konden het niet aan. Enerzijds omdat het water van het dakgootje de andere kant op stroomde en er daarom maar minimaal water in de ton liep. De andere ton ving al helemaal geen water omdat de aansluiting niet goed was. Lege tonnen en harde wind leerden me een nieuwe les; als je een kas kiest die goed bestand is tegen de wind, moet je er ook rekening mee houden dat regentonnen weg kunnen waaien. Dat gebeurde dus. Ik ga het nieuwe jaar beginnen met het opnieuw plaatsen van de regentonnen. 

De ene regenton ga ik aan de andere kant van het dakgootje bevestigen, dan zou hij zich moeten vullen. Bovendien leg ik een stoeptegel op de bodem om hem te verzwaren. De noordoost hoek ligt meer in de luwte, dit moet goed gaan.De andere regenton op de zuidwesthoek ga ik beter aansluiten zodat hij zich hopelijk snel vult met water en met een steen op de bodem, hoop ik dat hij blijft staan.

De regen veranderde ook het paadje naar de kas in een blubberboel. Daar gaan nu grastegels in gelegd worden. Dat maakt het ook voor Wim mogelijk om met zijn rolstoel tot aan de kas te komen. Kunnen we gezellig samen voor de kas genieten van alles wat er straks groeit en bloeit. 

Puzzeltjes

De inrichting van de kas is ook nog een puzzeltje. Wat is handig en waarvan maak je een afscheiding tussen de kweekvakken en het pad met houtsnippers? Ik heb vorige week stroken betonplex laten zagen en heb de zaagkanten bewerkt met waterwerend spul. De volgende stap is het plaatsen van die stroken en vastschroeven aan kleine paaltjes, die dan ook nog een stukje de stevige klei in moeten. Daarna kunnen er teelaarde en houtsnippers in. Als je nu denkt dat ik het helemaal fout doe, of dat het veel slimmer kan... ik hoor het graag!

Nog iets leuks.. ik heb in mijn eentje een iglo van wilgentakken gemaakt. Een cirkel uitzetten. Veertien gaten boren, zestien takken de grond in en dan buigen en vastbinden. Ja, dit klinkt lekker simpel en kort door de bocht, maar het is nog best even een puzzeltje als je er ook meteen een opening in wilt maken en het midden een beetje in het midden wilt hebben. Dat puzzelen, dat vind ik nou net zo leuk. Ik schiet af en toe in de lach om mijn eigen onhandigheid en gestuntel. Maar het lukt uiteindelijk wel. De volgende zal mooier en steviger worden. 

Intuïtief te werk

Ik ervaar de inrichting van het veld als schilderen. Schilderen in het platte vlak. Als ik schilder doe ik dat intuïtief, Dan vul ik het vlak puur op gevoel. Je zet ergens een rode stip en vervolgens roept een andere plek op het doek ook om een rode kwaststreek. Dan neem je even afstand en ziet dat er nog iets ontbreekt en er nog blauw bij moet. Zo loop ik nu ook door de 'levenstuin in wording'. Dan voel ik dat er een kort groenblijvend heggetje moet komen en zie ik dat ligusterstruikjes (te koop als wortelgoed) niet duur zijn en nu de grond in kunnen. Ik ga naar de Bosrand, hier twee kilometer vandaan, en zie dat je ze in bundels van tien struikjes koopt. Dus neem ik er tien. Ik plaats vijf op een rijtje op de plek waar ik ze bedacht heb en ben aangenaam verrast door het effect. Vervolgens weet ik meteen waar ik de andere vijf ga zetten. Ogenschijnlijk zomaar ergens midden in het veld. Maar als ze staan ben ik wederom verrast. Die anderhalve meter met nietige takjes op een rijtje breekt nu al een lijn waardoor je ziet dat het 'spanning' gaat brengen. Als ik weer rondloop voel ik dat er op een andere plek nog twee kleine bloembedjes moeten komen en nog weer ergens anders een fluweelboom. En zo vult zich de ruimte vanzelf, intuïtief. Een vriendin zei tegen me:"Mijn vingers jeuken om met je aan de gang te gaan, maar deze fase moet je vooral zelf doen." Ja, zo voel ik het ook. 

Plek voor het boekenkastje van mijn moeder

Van de leverancier van de kas kreeg ik het boekje 'Achter glas, tuinieren in serre of kas' gestuurd. Leuke attentie, maar ik had dat boekje al. Toen ik ze bedankte en zei dat ik het boekje al had, kreeg ik een ander leuk boekje toegestuurd: 'het Groen(t)e boekje, 365 dagen zaaien, kweken, oogsten'. Dat is een heel handig, praktisch boekje. Nu de boeken en tijdschriften zich hier opstapelen in de woonkamer, bedacht ik me dat het leuk zou zijn om in de hooiberg een soort van leeshoek te creëren, waar ook bezoekers van kunnen genieten.

Bij een vriendin zag ik een mooi boek over kleuren, zelf heb ik nog iets over feng shui en nog meer. "Je hebt nog dat boekenkastje van je moeder op zolder staan", zegt Wim. Op Oudejaarsdag sjouw ik de boekenkast naar beneden, de hooiberg in. Ik verschuif de bank die daar staat en er ontstaat een hele gezellige zithoek. De schilderijen aan de muur willen nu anders hangen. En zo loop ik het volgende uur met schilderijen te passen. Daar ben ik nog niet helemaal uit, er moet eigenlijk iets nieuws geschilderd.... misschien ga ik daar dan de volgende week mee beginnen. Ik ervaar het als een groot voorrecht dat ik de tijd en ruimte heb om dit allemaal te doen. Dank aan mijn moeder!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.