Met 'Vertel het met bloemen' creëer ik een omgeving waar ik zelf blij van word en waar mensen die er komen blij weer naar huis gaan. Er is gelegenheid om te genieten van de tuin, van het uitzicht. Je kunt er foto's maken, schilderen, plukken en proeven. Er is gelegenheid voor ont-moeting en gesprek. Misschien kan er nog wel veel meer....

Waartoe?

Ik zie het als mijn missie om woorden te geven aan dat wat (nog) niet gezegd kan worden. 

Manieren om die woorden te vinden is het stellen van vragen, voelen,  luisteren en kijken. Ik stel mijzelf af en toe een vraag en vind het antwoord in de natuur, of schilderend, of door het maken van foto's, wandelend, of schrijvend of door met andere mensen in gesprek te gaan.

Door nieuwe dingen te doen en te ervaren voed ik mijn nieuwsgierigheid. Krijg ik weer nieuwe vragen, woorden, inzichten. Ik geloof in voortdurende ontwikkeling om energiek en levendig oud te worden. 

Niet alleen

Toen ik thuiskwam met de boodschap:"Ik ga een levenstuin beginnen", was Wim niet meteen enthousiast. Dat dempte even mijn blijdschap, maar al gauw kwam ik erachter waar zijn terughoudendheid vandaan kwam. Hij ziet me dit niet allemaal alleen doen. Wim kan  me er in zijn rolstoel niet bij helpen, terwijl dat is wat hij het liefste zou willen. Ook voor mijzelf was vanaf het begin duidelijk dat ik dit niet alleen kan en wil. Ik vind tuinieren leuk, maar als er anderen in de buurt zijn, vind ik het veel leuker. Dus wat mij betreft is iedereen welkom.

Wat mooi is, is dat er van de zomer iemand kwam die er wel wat in ziet om vanuit de Hooiberg activiteiten te organiseren voor mensen die al op jonge leeftijd dementie krijgen. Deze mensen zijn jonger dan 65 jaar. Ze is daarover nu met enkele zorgorganisatie in gesprek. Als dat doorgaat kunnen ze zich hier volop uitleven.

Ik wil dit alles graag met anderen delen, opdat de wereld een beetje liever zal zijn. Bloemen helpen daarbij! En niet te vergeten mijn lief, die zichzelf mijn tuinman op wielen noemt.